Little Buddha heet de film, waar getoond wordt, hoe de tibetaanse boeddhisten de opnieuw geborene reïncarnaties opzoeken van hun grootste spirituele leraren. Op grond van hun kennis over de sterren, de tibetaanse astrologie, en na het duiden van een aantal tekens, eventueel door een officiële trance-helderziende, gaan twee tot drie mannen (monniken dus) op stap en trekken door berg en dal (die hebben ze daar) om de nieuw geborene te gaan ontdekken. Ze hebben voorwerpen bij, die de kleine moet herkennen als test om te zien of hij wel de ware is. Als HSP herken je de energetische band, dat zullen die ook wel kunnen.
De kleine wordt dan een tijd bij zijn familie gelaten, maar dan heel snel weer opgehaald, om een kloosterlijk leven te gaan lijden en op de hoge functie voorbereid te worden, vanaf 7 tot 12 jaar of zo.
Dat doet mij heel sterk denken aan dat verhaaltje voor kinderen over 3 koningen, die sterren volgen en met geschenken een kind gaan bezoeken, dat later een hoge spirituele leraar moet worden. Dat kind verdwijnt dan met 11 jaren in het niets (misschien wordt hij wel in Tibet opgeleid), om dan plots met heel veel wijsheid naar zijn geboortestreek terug te keren, en daar de mensen te leren. Hetgeen niet door iedereen geapprecieerd wordt.
Het wordt tijd dat we werk maken van één algemene, overkoepelende religie.
