Het duurde een hele tijd voor ik het deksel van de doos had. Daar zijn ze dan eindelijk, de nieuwe mezebollen. Snel ophangen, de kou nadert.
Vanmorgen keek ik uit het raam. Een mees had stokstijf post gevat naast de bol en keek me strak aan. Gefrustreerd. Zelfs kwaad zou je zeggen.
Ja ik weet het, de mezebollen zijn dit jaar kleiner geworden, ik heb het ook gezien. Kijk-mij-niet-zo-aan ! Aan mij ligt het niet.
Neen, ik heb niet met jullie bollen gespeculeerd in de hoop dat het grotere bollen zouden worden. Kijk-mij-niet-zo-aan ! Het is niet mijn fout dat de hongerige geesten hun risicovolle producten niet meer kwijt raken, en dat ze nu volop gaan speculeren zijn met voedsel.
Kijk-mij-niet-zo-aan !
Ze zijn nu al met een stuk of zes. Ze klapwieken nerveus, ontevreden. Ach nee, toch geen begin van een betoging zeker !
